مخفف Fiber Reinforced Polymers میباشد.
از FRP در بهسازی سازه های بتنی استفاده میشود.
با اتصال و یا دور پیچ کردن عضو بتنی با FRP میتوان رفتار لرزه ای عضو را بهبود بخشید.
FRP توسط چسب های مخصوصی به عضو بتنی متصل میگردد
FRP ها یک زیرگروه از طبقه موادی هستند که اصلیت آنها مرکب بودن است.
مواد مرکب موادی هستند که از ترکیب دو یا بیشتر ماده ساخته می شوند و در مقیاس بزرگ، به شکل یک ماده مفید و جدید با خواص بهبود یافته که برتر از ترکیباتش بصورت انفرادی است عمل میکند.
یک FRP ترکیب خاصی از دو ماده کامپوزیتی متشکل از الیاف با مقاومت بالا و جاسازی شده در چسب پلیمیری است.
از آنجایی که FRP ها از دو ماده مجزا تشکیل شده است، خواص کلی ماده FRP در درجه اول به مشخصات اختصاصی هر یک از آن مواد بستگی دارد.
این نتیجه می دهد که در آموزش قبل از بحث در مورد خصوصیات ماده مرکب FRP به صورت یک ماده یکپارچه، به بررسی نقش و خصوصیات هریک از آن اجزا تشکیل دهنده یعنی الیاف و چسب به طور مجزا باید پرداخته شود.
پلیمرهای تقویت کننده الیافی (FRPs) ، موادی نسبتاً جدید از گروه مواد غیر خورنده، با مقاومت بالا و سبک وزن در طی 15 سال گذشته به عنوان یک ماده کاربردی در تعداد زیادی از کاربردهای مهندسی سازه پدیدار شده اند.
همانطور که از نام این مواد مشخص است، این مواد مرکب از الیاف با مقاومت بالا که در چسب پلیمری قرار می گیرند، می باشند. الیاف بسیار قوی و سفت هستند و چسب نیز با چسباندن آنها به یکدیگر، کاری می کند که آنها بصورت یک ماده مرکب یکپارچه عمل کنند.
برخی از مزایای مواد FRP که معمولاً ذکر می شود، در مقایسه با مواد مرسوم مانند فولاد شامل موارد زیر می شود:
- نسبت بالای مقاومت به وزن
- دوام فوق العاده در محیط های مختلف
- سهولت و سرعت در نصب، انعطاف پذیری و استفاده کاربردی
- نارسانا از نظر الکترومغناطیسی، که می تواند در سازه های خاص مانند امکانات تصویربرداری مغناطیسی مهم باشد
- توانایی مناسب کردن خواص مکانیکی با شرایط توسط انتخاب جهت قرارگیری الیاف در چسب
- دوام در برابر خاصیت خستگی
- و رسانایی پایین گرمایی
منبع : سایت استاد تنباکوچی