این کلمات به صورت پیش‌فرض زیر مطلب نمایش داده خواهند شد.
این کلمات به صورت پیش‌فرض زیر مطلب نمایش داده خواهند شد.
این کلمات به صورت پیش‌فرض زیر مطلب نمایش داده خواهند شد.
آموزش روش تاپ دان -- کوپلر در گیلان - کوپلر در رشت - کوپلر در لاهیجان-وصله دو میلگرد -وصله مکانیکی-وصله میلگرد انتظار -کوپلر در مازندران - کوپل در رامسر -انجام کلیه خدمات تخصصی عمران- اتصال میلگرد - اتصال دو میلگرد به صورت وصله مکانیکی در گیلان و مازندران - مهندس شهاب فلاح چای -09120215547
گچ ساختمانى از پختن و آسیاب کردن سنگ گچ به دست مى‌آید. سنگ گچ کانى کلسیم دارى (کلسیم سولفات آب دار) است که در طبیعت، به وفور و تقریباً در تمام نقاط ایران یافت مى‌شود. سنگ گچ از سنگ‌هاى رسوبى با درجه‌ى سختى ٢ است که به دلیل میل ترکیبى شدید به طور خالص یافت نمى‌شود و بیشتر به صورت مخلوط با آهک و خاک رس یا ترکیب با کربن یا اکسیدهاى آهن یافت مى‌شود. سنگ گچ‌هاى خالص سفید رنگ‌اند.
مصارف گچ زیاد است و از گچ ریزى براى پیاده کردن نقشه ساختمان تا ساختن انواع ملات‌هاى گچى و سفیدکارى، سنگ کارى، مجسمه سازى، گچ برى، اجراى ابزارهاى گچى و صنعت سیمان سازى استفاده می‌کنند.
ملات گچ و خاک را در اندود آستر روى دیوار و زیر سقف و ساختن طاق ضربى و ملات گچ خالص را در سفید کارى و گچ برى مصرف مى‌کنند.
رنگ گچ ساختمانى سفید است و سطح پوشیده شده‌ى با آن را مى‌توان با رنگ لعابى یا پلاستیکى یا روغنى رنگ کرد. در دوره‌ى صفویه به ملات گچ رنگ اضافه مى‌کردند و اندود رنگى پساز خش کشدن رنگش باقى مى‌ماند.
گچ گرما و صدا را پخش نمى‌کند و در برابر آتش سوزى مقاوم است. ملات گچ یخ نمى‌زند و مى‌توان تا سرماى زیر ده درجه سانتى گراد در کار بنایى از آن استفاده کرد.
با اضافه کردن افزودنى‌ها مانند نمک طعام، گرد آهک و سریش مى‌توان زمانِ گیرایش گچ راسریع‌تر نمود یا آن را به تأخیر انداخت.
ملات گچ ساختمانى هنگام گرفتن یک درصد حجمش زیاد مى‌شود و همه سوراخ‌هاى ریزپوسته رو مالى پر مى‌شود. از این رو مى‌توان سطح‌هاى بزرگ را بدون این که ترک بخورد اندود کرد.
سطح بیرونى گچ چون پوک نیست و سوراخ ندارد قارچ نمى‌زند و حشره در آن لانه نمى‌کند. گچ در برابر نفوذ رطوبت ضعیف است و اگر این پوسته آب بمکد و آب به آستر برسد گچ طبله مى‌کند و باید آن را کند و دوباره تجدید نمود.
ملات گچ با فلزات سولفات درست مى‌کند. از این رو در پوشش‌هاى طاق ضربى براى پیش گیرى باید تیر آهن را به خوبى با ضد زنگ رنگ کرد.
کاربرد گچ ساختمانی جهت سفیدکاری و یا گچ خاک به طریق دستی بدلیل گران بودن ساعت کاری و کافی نبودن سرعت گچ کاری بخصوص در پروژه‌های بزرگ در کشورهای مختلف موجب شده است که هر روز استفاده از گچ پاششی گسترده‌تر شود. لذا به این منظور ماشین گچ پاش ساخته شده گچ به وسیله آن گچ بر روی دیوار پاشیده می شود.
پایه اصلی گچ پاششی گچ خالص چند فازی یا گچ بتا است که با افزودنی‌های خاصی گچ کندگیرتر (گچ دیرگیر) میشود.
ماشین گچ پاش بصورتی طراحی شده که گچ را با نسبت خاصی با آب مخلوط کرده سپس دستگاه گچ پاش با پمپی که در آن خمیر گچ را توسط لوله مخصوص به سر نازل گچ پاش هدایت کرده و در سر نازل لوله دیگری که به پمپ هوای فشرده متصل است، مخلوط هوای فشرده و خمیر گچ را بدیدن وسیله یک یا دو لایه به ضخامت ۲ ال ۱۲۰ میلیمتر به دیوار می‌پاشد.
سپس لایه گچ را توسط شمشه‌های دستی صاف کرده و همچنین تراز می‌نمایند. روش گچ کاری با گچ پاششی بیشتر برای فضاهای بزرگ مقرون به صرفه است.
زمان گیرش گچ پاششی برای کارهای برزگ و سطوح بیشتر در نظر گرفته شده و با افزودنی نگهدارنده آب (کلویید هیدروفیل) از خارج شدن سریع آب محتوی در گچ جلوگیری بعمل آمده تا خمیر گچ خاصیت قابل کار بودن را دارا باشد.
بتن ریزی در دال‌ها باید در یک جهت به طور متوالی انجام شود. محموله‌های بتنی نباید در نقاط مختلف سطح و به صورت پراکنده ریخته شود و سپس به تسطیح آن پرداخت. همچنین نباید بتن را در یک محل و در حجم زیاد تخلیه و سپس به طور افقی در طول قالب حرکت داده شود. با توجه به حجم بتن و روش‌های حمل و تخلیه عملیات باید به صورتی انجام شود که حتی الامکان از به وجود آمدن اتصال سرد در دال‌ها پرهیز شود.
بتن ریزی در دیوارها باید در لایه‌های افقی با ضخامت یکنواخت صورت گیرد و هر لایه قبل از ریختن لایه بعدی به طور کام متراکم شود. میزان وسعت بتن ریزی باید چنان باشد که هنگام ریختن لایه جدید لایه قبلی در حالت خمیری باشد. عدم رعایت این نکته باعث ایجاد اتصال سرد و در نهایت عدم یکپارچگی بتن خواهد شد. پیمانه‌های اولیه بتن باید از دو انتها عضو ریخته شوند و سپس بتن ریزی به قسمت مرکزی سازه ادامه یابد. در تمام حالات باید از جمع شدن آب در انتها و گوشه‌ها جلوگیری شود.
در بتن ریزی به قسمت مرکزی سازه ادامه یابد. در تمام حالات باید از جمع شدن آب در انتها و گوشه‌ها جلوگیری شود. در بتن ریزی ستون‌ها حتی الامکان باید ارتفاع سقوط آزاد بتن را محدود نمود. این ارتفاع برای جلوگیری از جدا شدن دانه‌ها به ۰/۹ تا ۱/۳ متر محدود میشود.
در صورتی که بتن احیاناً در قالب‌های بلند ریخته شود برای جلوگیری از آب انداختن بتن توصیه میشود از اسلامپ کم (بتن سفت) استفاده شود. کاستن از سرعت بتن ریزی نیز تا حدود زیادی از آب انداختن بتن جلوگیری می‌نماید. در ستون‌های بلند در صورت امکان می‌توان بتن را تا تراز ۳۰ سانتیمتر پایین‌تر از تراز قطعی ریخته و پس از یک ساعت، قبل از اینکه سطح بتن سخت شود بتن ریزی را مجدداً از سر گرفته تا از ایجاد اتصالات سرد جلوگیری شود.
توصیه میشود برای جلوگیری از ضایعات ناشی از آب انداختگی بتن ارتفاع ستون ۲/۵ سانتیمتر بیشتر اختیار شود و بتن اضافی بعد از آنکه سخت شد تخریب شود. به مظنور جلوگیری از ترک‌های ناشی از نشست خمیری بتن ستون‌ها و دیوارها توصیه میشود بتن ریزی این اعضا حداقل ۲۴ تا ۴۸ ساعت قبل از بتن ریزی تیرهای اصلی، تیرها، دال‌ها، و مجاور آنها انجام شود.
ماهیچه‌ها و سر ستون‌ها باید به صورت یکپارچه با ستون ریخته شوند.
اتصالات خمشی تیر به ستون مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. چون عمده لنگر خمشی تیر در بالهای آن توسعه می‌یابد، بنابراین برای فراهم نمودن یک اتصال خمشی، باید به نحو مقتضی بالهای تیر به ستون متصل شوند. اتصال بالهای تیر به ستون از طرق مختلف نظیر اتصال مستقیم و با استفاده از جوش نفوذی و یا پیچ، به صورت غیرمستقیم و توسط ورق‌های روسری و زیرسری و یا توسط ورق فوقانی و نشیمن انجام گیرد.
اتصال مستقیم بالهای تیر به ستون به دلیل نیاز به پخ‌زنی (کونیک نمودن) بال برای جوش شیاری چندان متداول نیست و استفاده از ورق‌های انتهایی، ورق‌های فوقانی و تحتانی و یا نبشی نشیمن متداولتر است. اجرای اتصال خمشی تیر به جان ستون مشکلتر از ایجاد اتصال به بال ستون است. بنابراین برای اجرای مناسب اتصال تیر به جان ستون می‌توان از یک نیمرخ سپری با طول حدود ۲ برابر ارتفاع تیر که بالها و جان آن که برای قرار گرفتن مناسب در فاصله بالها و جان ستون بریده شده است، استفاده نمود.
جان ستون توسط جوش گوشه و به بال ستون توسط جوش شیاری انجام می‌گیرد. راهکار دیگر اتصال تیر به جان ستون، استفاده از ورق‌های فوقانی و نشیمن تقویت شده است، که در این اتصال جان ستون به شدت در معرض تنش‌های خمش و موضعی قرار می‌گیرد. بنابراین استفاده از مقطع سپری مناسب‌تر است.
اتصالات تیر به ستون باید بگونه‌ای طراحی شوند که شرایط ایجاد مفصل پلاستیک در داخل تیر و خارج ازاجزای اتصال را فراهم نمایند. در اتصالات جوشی تیر به ستون، اتصال بال تیر یا ورق پوششی آن به وجه ستون یا به ورق پیشانی (فلنج) که به ستون پیچ میشود باید منحصراً از نوع نفوذی کامل باشد. برای اتصال جان تیر یا ورق اتصال جان، به بال ستون یا ورق انتهایی، استفاده از جوش نفوذی نسبی یا جوش گوشه مجاز است. رفتار اتصالات تیر به ستون در قاب‌های خمشی به عنوان اعضای کنترل شونده توسط نیرو در نظر گرفته می‌شوند.
انواع اتصالات تیر به ستون‌ها به صورت ذیل طبقه می‌شوند.
معیار طبقه‌بندی میزان گیرداری اتصالات بر اساس میزان نسبت لنگر خمشی، تغییر شکل‌ها و دوران‌های ارتجاعی و غیرارتجاعی اتصالات در قاب‌های خمشی ویژه و متوسط و نیز مقاومت و شکلپذیری اتصال بر اساس محدوده عملکرد ارتجاعی و غیرارتجاعی آنها طبق پارامترهای ذیل طبقه بندی میشود.
صورتی که اتصالات معرفی شده در این بخش، ضوابط و محدودیت‌های بیان شده را تامین نمایند، به عنوان اتصالات خمشی گیردار از پیش تایید شده تیر به ستون و در قاب‌های خمشی ویژه (SMF) و متوسط (IMF) قابل استفاده خواهند بود.
رعایت ضوابط و محدودیت‌های بیان شده برای اتصالات معرفی شده باعث تامین گیرداری (FR) میشود.
هنگامی که مقادیر مقاومت‌های موجود بر اساس ضوابط آیین‌نام‌های مشخص میشود، لازم است برای در نظر گرفتن اثرات ناشی از عوامل مختلف نظیر کیفیت مصالح و ساخت، تجهیزات کارگاهی و رفتار مورد انتظار اتصالات پیش تایید شده و در جهت محافظه کارانه و تامین قابلیت اعتماد لازم در این اتصالات از ضرایب کاهش مقاومت استفاده شود. بنابراین برای حالات حدی شکلپذیر از ضریب مقاومت φd=۱ و برای حالات حدی غیرشکلپذیر از ضریب مقاومت φn=۰/۹ در محاسبه ظرفیت و مقاومت اعضای مختلف اتصالات تیر به ستون استفاده شده است.
مطابق تعریف و ضوابط مبحث دهم مقررات ملی ساختمان، ناحیه حفاظت شده در یک عضو از سازه ناحیه‌ای شکلپذیر از عضو است که انتظار می‌رود در آن مفصل پلاستیک تشکیل شود. به دلیل اهمیت این ناحیه و رفتار حساس آن در حرکات رفت و برگشتی سازه، این ناحیه باید عاری از هر گونه عملیاتی که موجب دگرگونی عملکرد عضو در این ناحیه میشود، باشد. ناحیه حفاظت شده در دو انتهای تیر، فاصله بین بر ستون تا نصف عمق تیر از محل تشکیل مفصل پلاستیک به سمت داخل دهانه در نظر گرفته میشود. این ناحیه بجز در مواردی که مشخص شده است باید کلیه الزامات لرزه‌ای مربوط به اتصالات و مقاطع را تامین نماید.
در اتصالات گیردار خمشی تیر به ستون از پیش تایید شده، ناحیه حفاظت شده برای هر نوع از این اتصالات به طور جداگانه قابل تعریف است. نظر به اهمیت ناحیه‌ی حفاظت شده‌ی اعضا در تامین شکلپذیری مورد نیاز، الزامات عمومی که باید در اجزای ناحیه حفاظت شده در نظر گرفته شود به شرح ذیل است.
این ورق‌ها به منظور همراستا نمودن (هم محور نمودن) و سهولت در اجرای اجزای سازه‌ای اتصالات بکار برده می‌شوند. ضوابط مربوط به کاربرد این ورق‌ها در اتصالات جوشی و پیچی در مبحث ۱۰ ملی ساختمان ارائه شده است. در صورت کاربرد مناسب ورق‌های پرکننده انگشتی تاثیر سازه‌ای بر روی پیش تنیدگی و آزادشدگی پیچ‌ها و عملکرد اتصالات ندارند. در صورت کاربرد کامل این ورق‌های پرکننده، تکیه‌گاهی به اندازه ۷۵٪ قطر پیچ در مقایسه با سطح کاهش یافته‌ی دارای پیچ در وسط آن و در امتداد طولی سوراخ لوبیایی تامین میشود. به عبارت دیگر نقش ورق‌های پرکننده انگشتی در هر دو طرف عضو و احاطه آنها توسط مصالح اجزای اتصالات به عنوان رابط بین سوراخ‌های انگشتانه هستند.
کاربرد این ورق‌ها در هر دو نوع از اتصالات گیردار از پیش تایید شده فلنجی (BSEEP & BUEEP) و اتصال گیردار پیچی به کمک ورق‌های روسری و زیرسری (BFP) مجاز است.
اتصالات خمشی گیردار تیر به ستون با ورق فوقانی و تحتانی پیچ شده به بال تیر از طریق اتصال جوشی بین ورق‌های پوششی یا ورق‌های فوقانی و تحتانی به ستون و نیز اتصال پیچی بین بال تیر و ورق‌های فوقانی و تحتانی برقرار میشود و کلیه اتصالات از نوع اصطکاکی هستند. برای این نوع اتصال ورق‌های فوقانی و تحتانی باید یکسان باشند، اتصال بین ورق‌های فوقانی و تحتانی به بال ستون از طریق جوش‌های شیاری با نفوذ کامل CJP و اتصال این ورق‌ها به بال تیرها از طریق پیچ‌های پر مقاومت ایجاد شده باشد. اتصال جان تیر به بال ستون از طریق یک ورق به صورت نوار برشی و با جوش و پیچ برقرار میشود.
شروع تسلیم و تشکیل مفصل پلاستیک در تیر و در ناحیه مجاور انتهای ورق‌های فوقانی و تحتانی یا ورق‌های پوششی رخ میدهد. با رعایت محدودیت‌های ضوابط لرزه‌ای، این نوع اتصالات شرایط لازم را برای استفاده در قاب‌های خمشی ویژه و متوسط را دارا هستند.
بایستی توجه نمود که کاربرد این اتصالات در قاب‌های خمشی ویژه با دال بتنی سازه‌ای در صورتی امکان پذیر است که امکان تغییر شکل و دوران در اتصالات تیر به ستون از طریق ایجاد فاصله بین دال بتنی و ستون، به اندازه حداقل ۲۵ میلیمتر از دو طرف بال ستون و از مصالح شکلپذیر در فضای بین بال ستون‌ها و بتن سازه‌ای دال مجاز باشد.
در این نوع اتصال، طبق ضوابط برای تیرها، استفاده از مقاطع نورد شده IPE یا مقاطع ساخته شده با ورق‌های فولادی برای مقاطع I شکل مجاز است. در ستون‌ها نیز با رعایت ضوابط مبحث دهم مقررات ملی ساختمان می‌توان از نیمرخ نورد شده یا مقاطع ساخته شده نیز استفاده نمود.
کلیه ورق‌های اتصالات باید مطابق یکی از مشخصات استانداردهای مرسوم و معتبر موجود باشند.
ورق‌های فوقانی و تحتانی بال تیرها باید از طریق جوش شیاری با نفوذ کامل CJP و با در نظر گرفتن نیروهای لرزه‌ای مورد نیاز بحرانی به بال ستون متصل شوند. جوش‌های نفوذی فوقانی و تحتانی ورق نباید به یکدیگر متصل شوند. همچنین اگر در اتصال تیر به ستون از ورق پشت بند برای جوشکاری استفاده شود آنگاه باید بعد از جوشکاری این ورق برداشته شود. به منظور دسترسی به جوش بی عیب و بعد جوش مناسب ناحیه زیر پاس ریشه جوش باید تمیزکاری شود.
اتصال ورق برشی به بال ستون بایستی از طریق جوش انجام گیرد. اتصال هر ورق برش به بال ستون باید شامل جوش‌های شیاری با نفوذ کامل CJP، جوش‌های دو طرفه نفوذی نسبی PJP یا جوش‌های گوشه دو طرفه باشد.
آرایش پیچ‌ها به طور متقارن و حول محورهای تیر قرار گیرد و تعداد آنها در صفحات بال اتصالات به دو پیچ درهر ردیف محدود شود. طول مجموعه پیچ‌ها نباید بیش از عمق تیر باشد و از سوراخ‌های استاندارد در بال تیر وورق بالها استفاده شود. سوراخ پیچ‌ها در بال تیرها و در ورق‌های بال باید از طریق دستگاه سوراخکاری و دستگاه مته کاری ایجاد شوند. استفاده از سوراخ‌های منگنه‌ای (پانچ) مجاز نیست.
تیرها و ستون‌ها بایستی از نیمرخ نورد شده یا مقاطع ساخته شده از ورق طبق ضوابط ارائه شده برای مشخصات مصالح باشند.
اتصال تیر به ستون از طریق اتصال تیر به بال ستون انجام گیرد.
حداکثر ارتفاع تیرها و ستون‌ها برای مقاطع نورد شده ۱۰۰ سانتیمتر و برای مقاطع ساخته شده از ورق به ارتفاع مقطع معادل نورد شده محدود شده است. ابعاد عرض و ضخامت بال ستون‌ها با مقطع صلیبی نباید بیشتر از مقادیر مجاز آن در مقاطع نورد شده معادل باشند. مقاطع ستون‌های جعبه‌ای بال پهن در صورت مشارکت در عملکرد لرزه‌ای قاب‌های خمشی در دو راستای متعامد نباید عرض یا عمق بیشتر از ۷۰ سانتیمتری را داشته باشند.
حداکثر ارتفاع مقطع نورد شده ستون‌ها هنگامی که از دال سازه‌ای بتنی استفاده میشود به مقدار ۱۰۰ سانتیمتر محدود شده است. در صورت عدم استفاده از دال سازه‌ای بتنی حداکثر ارتفاع به مقدار ۴۰ سانتیمتر محدود شود.
برای تیرها حداکثر وزن واحد طول به مقدار ۴۵۰ کیلوگرم بر متر محدود شده است ولی هیچگونه محدودیتی برای وزن واحد طول ستون‌ها وجود ندارد.
حداکثر ضخامت بال اعضا به مقدار ۵۰ میلیمتر محدود شده است. حداقل نسبت فاصله خال صد هانه به عمق تیر در قاب‌های خمشی ویژه برابر ۷ و در قاب‌های خمشی متوسط به مقدار ۵ محدود شده است.
نسبت عرض به ضخامت در بالها و جان تیرها و ستون‌ها بایستی مطابق الزامات ضوابط لرزه‌ای مبحث دهم مقررات ملی ساختمان باشد. برای اینکه بارهای ثقلی موقعیت مفصل پلاستیک را به فاصله قابل ملاحظه‌ای از مرکز مقطع کاهش یافته تیر انتقال ندهند، اندازه عرض بال در محاسبات مربوط به نسبت عرض به ضخامت بال باید بیشتر از عرض بال در فاصله دو سوم از مرکز مقطع کاهش یافته باشد.
مهاربندی جانبی تیرها ضوابط لرزه‌ای مبحث دهم مقررات ملی ساختمان تامین شود.
مهاربندی جانبی الحاقی باید طبق ضوابط لرزه‌ای مجاور مقطع کاهش یافته و در مجاورت مفاصل پلاستیک انجام گیرد.
در صورت استفاده از مهاربندی جانبی الحاقی، اجزای تشکیل دهنده آن در تیر نباید در فاصله‌ای بیشتر از d/2 (نصف عمق تیر) از انتهای دورترین موقعیت مقطع کاهش یافته تیر نسبت به بر ستون قرار داشته باشند. هیچ کدام از اجزای مهاربندی جانبی نباید بر روی تیر در ناحیه بین بر ستون تا انتهای دورترین موقعیت مقطع کاهش یافته نسبت به بر ستون قرار داشته باشند. استفاده از مهارجانبی الحاقی باعث افزایش مقاومت مورد انتظار تیر میشود.
صورت استفاده از مهاربند جانبی الحاقی، عضو مهاری نباید به مقطع کاهش یافته (ناحیه حفاظت شده) متصل باشد. اعضای مهاربندی جانبی الحاقی در ناحیه‌ای از اتصال که در آن انتظار وقوع تغییر شکل‌های جانبی و دورانی بر اساس ضوابط طراحی اتصال RBS پیش بینی شده است ممکن است شروع گسیختگی‌های زیادی را در این ناحیه تحمل نماید. به این ترتیب در صورت تامین مهاربندی جانبی الحاقی، بایستی جزئیات اجرایی آن در ناحیه بین بر ستون تا دورترین موقعیت مقطع کاهش یافته RBS از بر ستون قرار گیرد.
برای سیستم‌های قاب خمشی که در آنها دال بتنی سازه‌ای در بین ناحیه بحرانی (حفاظت شده) با برشگیرهای جوشی با فواصل مرکز به مرکز حداکثر ۳۰۰ میلیمتر استفاده از مهاربندی جانبی بالا و پایین در مقطع کاهش یافته نیاز نیستند.
ناحیه بحرانی (حفاظت شده) باید شامل قسمتی از تیر بین بر ستون و انتهای دورترین موقعیت مقطع کاهشیافته تیر نسبت به بر ستون باشد.
در این نوع اتصال امکان دوران و چرخش غیرالاستیک از طریق تسلیم تیر در ناحیه مجاور برِ ستون وجود دارد.به منظور کنترل گسیختگی اتصال، تمهیداتی در جوش‌های اتصال بالهای تیر به ستون و نیز جوش‌های اتصالجان تیر به بال ستون و نیز شکل سوراخ‌های دسترسی جوش ایجاد شده است. با رعایت ضوابط این مجموعه اتصالات خمشی WUF-W شرایط لازم را برای کاربرد در قاب‌های خمشی ویژه SMF و متوسط IMF را خواهند داشت.
کاربرد اتصالات گیردار جوشی به کمک ورق‌های روسری و زیرسری فقط به قاب‌های خمشی وسط محدود میشود.
این کلمات به صورت پیش‌فرض زیر مطلب نمایش داده خواهند شد.
آرماتوربندی از حساس‌ترین و بادقت‌ترین قسمت‌های ساختمانی بتنی است. زیرا تمامی نیروهای کششی در ساختمان به وسیله آرماتورها تحمل میشود. بدین لحاظ در اجرای آرماتوربندی ساختمان‌های بتنی باید نهایت دقت و حوصله به عمل آید.
آرماتوربندی کاری تخصصی بوده و دقت و نظارت جدی بر آن الزامی است. در برخی شرایط تمام مقاومت فونداسیون را آرماتورها تامین می‌کنند. مهندسین ناظر موظف هستند قبل از اجرای بتن ریزی از آرماتوربندی فونداسیون بازدید به عمل آورده و تا پایان بتن ریزی نظارت مستمر و مستقیم داشته باشند.
به طوی کلی استفاده از جوش در اتصال دو آرماتور دارای شرایط ویژه‌ی است. روش‌های متداول برای وصله‌های جوشی عبارت است.
در وصله‌های اتکایی ضوابط کلی زیر باید رعایت شود.
آرماتور عرضی را خاموت می‌گویند. بسته به نوع شکل هندسی ستون از خاموت‌های مختلفی استفاده میشود. برای ساخت شمع‌ها و ستون‌های استوانه‌ای یا دایره‌ای شکل از خاموت‌هایی دایره‌ای شکل به نام دورپیچ یا اسپیرال استفاده می‌کنند.
برای آرماتور بندی ستون مراحل زیر انجام میشود.
پوشش بتنی آرماتورها عبارت است از حداقل فاصله رویه آرماتور اعم از طولی و عرضی تا نزدیک ترین سطح بتن. نظر به اهمیت این پوشش در حفظ و نگهداری آرماتورها و نهایتاً عمر مفید سازه بتنی، پیمانکار باید نهایت دقت را در نصب آرماتور و نیز ریختن و متراکم نمودن بتن به عمل آورد تا باعث جابجایی و تغییر محل آرماتورها نشود. در صورت عدم وجود حداقل پوشش بتنی در نقشه‌های اجرایی و دستوالعمل‌ها، رعایت مندرجات این قسمت الزامی است.
این کلمات به صورت پیش‌فرض زیر مطلب نمایش داده خواهند شد.
37 پایانه حرارتی: ( 19 -2 -1
بخشی از یک سیستم مرکزی سرمایی یا گرمایی که در آخر مدار قرار دارد و انرژی منتقل شده توسط
مدار توزیع را به فضا یا فضاهای کنترل شده انتقال میدهد (مانند رادیاتور).
.