#نکته_آموزشی برای #تازه_کارها : مراحل کلی طراحی یک سازه بتنی با سیستم #قاب_خمشی با #شکلپذیری متوسط و سقف تیرچه بلوک ( بخش دوم )
1️⃣1️⃣ بعد از طراحی اولیه سازه بتنی ، باید یکسری از کنترلها در این سازه انجام گیرد. در ابتدا فرض اولیه مبنی بر اینکه سازه در طبقات مختلف و هر دو جهت اصلی جزیی از یک سیستم مهاربندی شده است را کنترل میکنیم. برای این منظور شاخص مهارشدگی را باید با خروجی های نرم افزار محاسبه و با مقادیر مجاز ( 0.05 ) مقایسه کنیم. کنترل شاخص پایداری با ترکیب بارهای شامل بارهای مرده و زنده و زلزله انجام میشود. در صورتی که برخی طبقات شرط مهارشدگی را تامین ننمایند باید بازگشته ضریب ترک خوردگی تیرها و ستونها در آن طبقات را اصلاح کرده و مراحل طراحی را تکرار نمود. علاوه بر این موضوع اگر در فایل اصلی اثر #پی_دلتا را فعال نکرده ایم باید در همین فایل #شاخص_پایداری طبقات را محاسبه و با مقدار مجاز 0.1 مقایسه کنیم و در صورت عدم ارضاء این شرط به فایل اصلی بازگشته و این اثر را فعال نماییم. کنترل این موضوع بر اساس ترکیب بارهای بدون ضریب شامل بارهای مرده و زنده و زلزله انجام میشود.
2️⃣1️⃣ اگر در زمان محاسبه ضریب زلزله از #زمان_تناوب بزرگتری نسبت به مقدار به دست آمده از رابطه تجربی استفاده شده است، باید در این مرحل زمان تناوب تحلیلی از نرم افزار استخراج و با مقدار فرض شده برای محاسبه ضریب زلزله مقایسه شود. برای این منظور از فایل، یک ذخیره جدید گرفته میشود. در فایل جدید مقدار #ضریب_ترک_خوردگی برای تیرها 0.5 و ستونها 1 تنظیم میشود. سازه آنالیز میشود و از جداول خروجی مربوط به #آنالیز_مودال ، زمان های تناوب استخراج میشود. هر زمان تناوب مربوط به جهتی است که درصد مشارکت مودی آن بیشتر است. سه جهت Ux , Uy و Rz باید بررسی گردد و بر اساس درصد مشارکت مودی ، تعیین شود که هر مود مربوط به کدام یک از این جهات است. اگر زمان تناوب به دست آمده از این مرحله کمتر از زمان تناوب فرض شده در محاسبه #ضریب_زلزله باشد ، باید ضریب زلزله را اصلاح و مراحل قبلی را تکرار نمود.
3️⃣1️⃣ بر اساس زمانهای تناوب استخراج شده از مرحله قبل، یک بار دیگر ضریب زلزله محاسبه میشود و در فایل اولیه برای حالات بار زلزله ، مقدار جدید وارد میشود. نیازی نیست که ضریب زلزله جدید بیشتر از ضریب زلزله قبلی باشد. میتوان فایل را به اسم جدید ذخیره نمود و یا در حالات زلزله جدید این ضرایب را اعمال نمود. از این ضرایب زلزله جدید جهت کنترل دریفت استفاده میشود. در صورتی که از روش دینامیکی برای طراحی سازه استفاده شده باشد ، کنترل #دریفت هم بر این اساس انجام میشود. در این حالت قبل از کنترل دریفت یک بار باید همپایه سازی برش پایه دینامیکی با برش پایه استاتیکی بر اساس 100 یا 90 یا 85 درصد برش پایه استاتیکی انجام گیرد که البته ضریب اصلاح نباید کوچکتر از یک باشد. درصد همپایه سازی بستگی به منظمی یا #نامنظمی سازه دارد. اگر از ورژن های 2015 یا 2016 نرم افزار #ETABS استفاده میشود، در روش تحلیل دینامیکی مشکلی برای کنترل دریفت با بارهای دینامیکی وجود ندارد ولی در ورژن 9 مقدار دریفت در مرکز جرم مستقیماً ارایه نمیشود. برای به دست آوردن دریفت در روش دینامیکی نباید از تفریق جابه جایی های طبقات مجاور استفاده کرد. برای این منظور خروجی تصویری جابه جایی جانبی تحت بارهای دینامیکی گرفته میشود و با کلیک راست روی یکی از نقاط نزدیک به مرکز جرم و سپس کلیک بر روی دکمه Lateral Drift میتوان مقدار دریفت طبقات را استخراج نمود.
برای محاسبه دریفت ، فایل را آنالیز میکنیم. بعد از آنالیز قبل از آنکه دریفت کنترل شود باید کنترل گردد که سازه دارای نامنظمی پیچشی میباشد یا خیر . این موضوع در صورت انجام تحلیل دینامیکی بر روی میزان درصد همپایه سازی نیز تاثیرگذار است. در ورژن 2015 و 2016 به راحتی این مساله با کنترل نسبت دریفت ماکسیمم به دریفت میانگین طبقات ناشی از بارهای جانبی که در یکی از جداول خروجی نرم افزار ارایه میشود، قابل کنترل است. در ورژن 9 این خروجی باید بر اساس جداول ارایه شده در نرم افزار برای جابه جایی نقاط مرکز جرم و گوشه طبقات ساخته شود و کنترل گردد. کنترل دریفت بر اساس اینکه سازه فاقد نامنظمی پیچشی و یا دارای #نامنظمی_پیچشی است به ترتیب در مرکز جرم و یا بر اساس دریفت ماکسیمم طبقات کنترل میگردد. مقدار مجاز جهت کنترل دریفت بسته به اینکه سازه بیش از 5 یا تا 5 طبقه باشد برابر 0.02 یا 0.025 میباشد.
ادامه در پایین 👇👇
ادامه از بالا 👆👆
برای مقایسه دریفت موجود با مجاز ، مقدار دریفت به دست آمده از نرم افزار که حاصل یک تحلیل الاستیک است باید در ضریب موسوم به Cd که از #آیین_نامه_2800 استخراج میشود ، ضرب شود. در صورتی که دریفت در حد مجاز بود میتوان به مرحله بعد رفت و در غیر اینصورت سازه نیاز به اصلاح دارد. در این صورت باید برخی از عناصر سازه را تقویت نمود و برای آنها سایز بزرگتری انتخاب کرد. مثلاً میتوان ارتفاع تیرها یا ابعاد ستونها را افزایش داد. برای اینکه بدانیم تقویت کدام عناصر میتواند در کاهش دریفت نقش بیشتری داشته باشد، میتوان از میزان جذب انرژی تحت نیروی زلزله مورد نظر و جهت دریفت مورد نظر بر اساس خروجی نرم افزار استفاده نمود. عناصری که جذب انرژی بیشتری داشته باشند بهتر است تقویت شوند. در صورت تغییر مقاطع لازم است که مراحل قبلی یک بار دیگر انجام شود.
4️⃣1️⃣ در صورتی که سازه بیشتر از 8 سقف باشد لازم است که #درز_انقطاع سازه نسبت به سازه های مجاور نیز بر اساس مقدار جابه جایی جانبی طبقات محاسبه و کنترل شود. مقدار درز انقطاع از مرز ساختمان های مجاور در هر یک از ترازها به میزان 70 درصد جابه جایی غیرخطی جانبی سازه است. این جابه جایی غیرخطی حاصلضرب جابه جایی گزارش شده از نرم افزار در ضریب Cd است. این کنترل بر اساس فایل کنترل دریفت در مرحله قبل انجام میشود.
5️⃣1️⃣ در مرحله بعد لازم است کنترل شود که #برون_از_مرکزیت_اتفاقی بارهای جانبی لازم است تشدید شود یا خیر ؛ و اگر لازم است، ضریب تشدید چقدر است؟ این موضوع وقتی لازم میشود که نسبت جابه جایی ماکسیمم طبقه به جابه جایی میانگین از 1.2 بیشتر باشد. انجام این کنترل میتواند مشابه مرحله قبل و بر اساس فایل کنترل دریفت انجام گیرد. در ورژن 2015 یا 2016 این نسبت به طور مستقیم از جداول نرم افزار قابل استخراج است و در ورژن 9 نیز این ضرایب از انتهای فایل خروجی خلاصه نتایج قابل مشاهده است و یا میتوان از خروجی های دیگر نرم افزار برای جابه جایی جانبی کمک گرفت. در صورت نیاز به تشدید برون از مرکزیت ، برای هر یک از طبقات ، مقدار برون از مرکزیت، برای هر یک از دو جهت محاسبه و این مقادیر در فایل اصلی و دیگر فایلهای طراحی اعمال میشود و مراحل قبلی با این اصلاح دوباره انجام میشود.
پایان بخش دوم - ادامه دارد
