خیز (مهندسی)

خیز (به انگلیسی: Deflection) در مهندسی، به میزان جابجایی یک عضو سازه‌ای تحت اثر بار گفته می‌شود که ممکن است به یک زاویه یا یک طول نسبت داده شود.

اندازه خیز یک عضو در زیر بار، رابطه مستقیمی با شیب جسم تغییر شکل یافته، تحت اثر آن بار دارد. این اندازه را می‌توان با انتگرال‌گیری از تابعی که شیب جسم بارگذاری شده را به صورت ریاضی توصیف می‌کند، حساب کرد. خیز به وسیله رابطه استاندارد (که تنها خیز تیرهای رایج تحت اثر بارگذاری‌های جداگانه را به دست می‌دهد) یا به وسیله روش‌هایی همچون «کار مجازی»، «انتگرال‌گیری مستقیم»، «روش کاستیلیانو»، «روش مکالی»، «روش سختی مستقیم» و... به دست می‌آید. خیز یک تیر معمولاً با استفاده از رابطه تیر اولر-برنولی و خیز یک عضو صفحه‌ای یا پوسته‌ای نیز به وسیله نظریه صفحه یا پوسته محاسبه می‌شود.

یکی از کاربردهای خیز، در ساختمان‌سازی است. معماران و مهندسان، مصالح را برای کارکردهای مختلفی انتخاب می‌کنند. جنس و مصالح تیرهای اسکلت ساختمان، بر اساس خیز و عوامل دیگر انتخاب می‌شوند.