. حداقل طول وصله در تیر ها، ستون ها و
دال ها، 55 برابر قطر آرماتور رعایت گردد. در صورتی که طول وصله کمتر از
این مقدار باشد، محاسبات مربوطه در دفترچه محاسبات اضافه شود.
2. در ستون های قاب های با شکل پذیری
متوسط و زیاد، توجه شود که حداکثر نسبت آرماتور طولی در محل وصله به 6%
محدود گردد. لذا در صورتی که نسبت آرماتور ستون بیش از 3% باشد، باید
آرماتور های مقطع، در طول ستون در محل های متفاوت وصله شوند به نحوی که در
هر مقطع ستون، نسبت آرماتور از 6% فراتر نباشد.
3. طبق بند های 9-20-3-2-2-7 و
9-20-4-2-3-10 در قاب های با شکل پذیری متوسط و زیاد، در محل اتصال ستون به
شالوده، باید آرماتور عرضی حداقل در طول 300 میلیمتر در شالوده ادامه
یابد. همچنین در قسمت های خارج از ناحیه بحرانی ستون ها (محدوده میانی ستون
ها) طبق بند 9-12-6-4-1 حداکثر فاصله بین آرماتور های عرضی ستون به d/2
محدود می شود.
4. در مورد آرماتور عرضی تیر ها در قاب های با شکل پذیری متوسط و زیاد، حداقل طول "دو برابر ارتفاع تیر" برای آرماتورگذاری عرضی
ویژه کنترل شود. همچنین حداکثر فاصله مجاز آرماتور های عرضی در این ناحیه
برابر یک چهارم ارتفاع موثر تیر (d) در نظر گرفته شود و فاصله اولین
آرماتور عرضی از بر ستون بیش از 5 سانتیمتر نباشد.
5. در مورد تیر های اصلی که تیر های فرعی
با بار قابل توجه به صورت تودلی به آنها متصل می شوند، باید آرماتور پیچشی
طولی و عرضی محاسبه شده توسط نرم افزار به طور مناسب با آرماتور های خمشی و برشی
تیر های اصلی ترکیب شده و در نقشه ها درج شود. در مورد جزئیات طراحی و
نحوه ترکیب آرماتور ها و چیدمان آنها در مقطع، توجه به بخش های 9-12-7 تا
9-12-12 مبحث نهم
لازم است. طبق بندهای 9-12-8-3، 9-12-9-1 و 9-12-12-1 باید آرماتور پیچشی
طولی به طور یکنواخت دور تا دور مقطع توزیع شده و ترکیب آرماتور پیچشی
(طولی و عرضی) با آرماتور خمشی و برشی انجام شود.
6. در مورد تغییر مقطع ستون های بتونی که
در نما قرار می گیرند، باید کوچک شدن ستون فقط از سمت داخل ساختمان انجام
شود. با توجه به بخش 9-11-12 مبحث نهم، در صورتی که میزان عقب نشینی مقطع
ستون از یک سمت بیش از 75 میلیمتر باشد یا شیب ملایم تر از 1 به 6 برای
میلگرد طولی ستون تامین نشود باید در محل عقب نشینی آرماتور ستون پایینی با
خم استاندارد مهار شود و برای ستون بالایی آرماتور انتظار در ستون پایینی
پیش بینی شود. در مورد ستون های میانی نیز که کوچک شدن مقطع از دو طرف
انجام میگیرد، در صورتی که شرایط فوق برقرار باشد، باید آرماتوربندی با توجه به این جزئیات رسم شود.
7. برای تیر های با دهانه کوتاه در قاب های شکل پذیر متوسط و زیاد، توجه شود که طبق بند 9-20-3-1-1-1 مبحث نهم،
حداکثر مقدار عمق موثر تیر باید به یک چهارم دهانه آزاد تیر محدود شود.
همچنین به علت طول کوتاه این دهانه ها، نیروی برشی حاصل از زلزله در این
دهانه ها نسبت به دیگر تیر ها بیشتر بوده و آرماتور برشی مورد نیاز نسبت به دیگر تیر ها بیشتر خواهد بود که توجه طراح سازه به آن ضروری است.
8. در تیر های قاب های خمشی بتنی با شکل
پذیری متوسط و زیاد، طبق بندهای 9-20-3-1-2-2 و 9-20-4-1-2-2 باید در بر
ستون مقاومت لنگر خمشی مثبت حداقل به میزان نصف مقاومت لنگر خمشی منفی
تامین شود. به این منظور لازم است در بر ستون ها مقدار آرماتور تحتانی
(آرماتور فشاری) کمتر از نصف آرماتور فوقانی (آرماتور کششی) نباشد.
9. در تیر های قاب های خمشی بتنی با شکل
پذیری متوسط و زیاد، طبق بند های 9-20-3-1-2-2 و 9-20-4-1-2-3 باید حداقل
یک چهارم آرماتور موجود در مقاطع بر تکیه گاه ها، (هر انتها که آرماتور
بیشتری دارد) در سراسر طول تیر ادامه داشته باشند.
10. در مقاطع تیر ها، حداقل فواصل آزاد
بین میلگرد ها طبق بخش 9-11-11 مبحث نهم رعایت گردد. رابطه تقریبی زیر به
عنوان راهنما پیشنهاد می شود:
n=Integer [(b-65) / (2db+35)]
B: عرض تیر بر حسب میلیمتر
Db: قطر میلگرد طولی بر حسب میلیمتر
N: حداکثر تعداد میلگرد با احتساب میلگرد های سراسری و تقویتی
رابطه فوق درحالت وصله شدن کلیه میلگرد ها
به دست آمده است. در صورتی که طول تیر به نحوی باشد که احتیاج به وصله
نداشته باشد، حداکثر تعداد میلگرد ها قابل افزایش خواهد بود. به هر حال، در
مواردی که تعداد میلگرد مورد نیاز بیشتر از حداکثر تعداد مجاز میلگرد
باشد، باید آرماتور ها در دو یا چند سفره چیده شوند. در این حالت حداقل
فاصله لازم بین سفره های متوالی، طبق بند 9-11-11-1-3 باید برابر حداکثر دو
مقدار 25 میلیمتر و بزرگترین قطر میلگرد طولی باشد. در فایل کامپیوتری
سازه نیز باید مقدار پوشش بتنی
تیر ها متناسب با تعداد سفره های میلگرد افزایش یابد به نحوی که نشان
دهنده مرکز سطح تقریبی مجموعه میلگرد ها باشد. جزئیات مورد نظر در شکل های
فوق نشان داده شده است.
11. در مقاطع ستون ها، حداقل فواصل آزاد
بین میلگرد ها طبق بخش 9-11-11 مبحث نهم رعایت گردد. رابطه تقریبی زیر به
عنوان راهنما پیشنهاد می شود:
n=Integer [(c-55) / (2db+40)]
C: عرض ستون بر حسب میلیمتر
Db: قطر میلگرد طولی ستون بر حسب میلیمتر
N: حداکثر تعداد میلگرد در ضلع ستون به عرض c
12. در مورد تیرهایی که عرض آنها بزرگتر
از عرض ستون تکیه گاهی است، جزئیات کامل اتصال تیر به ستون با رسم نحوه
عبور آرماتور های تیر از ستون نشان داده شوند.
13. توجه شود که برای قاب های با شکل
پذیری متوسط و زیاد، طبق بند های 9-20-3-1-1-2 و 9-20-4-1-1-2 برون محوری
هر عضو خمشی نسبت به ستونی که با آن قاب تشکیل می دهد، (فاصله محور های
هندسی دو عضو) نباید بیشتر از یک چهارم عرض مقطع ستون باشد.
14. با توجه به اینکه باید آرماتور تیر ها
با قلاب ◦90 در ستونهای کناری سازه مهار شوند و با توجه به اینکه طول قلاب
استاندارد ◦90 حدود 15 برابر قطر میلگرد است، حداقل اندازه مجاز ستون ها
35x35 سانتیمتر خواهد بود که در این حالت حداکثر قطر مجاز برای آرماتور
طولی تیر برابر 18 میلیمتر است. به عنوان یک رابطه تقریبی، حداقل بعد لازم
برای ستون بر حسب قطر میلگرد تیر، برابر "15 برابر قطر میلگرد + 70"
میلیمتر خواهد بود.
15. در صورت استفاده از آرماتور برشی
مارپیچ، طبق بند 9-11-9-4-3 در هر گام مارپیچ فاصله آزاد بین میلگرد ها
نباید از 75 میلیمتر بیشتر باشد.
16. در صورت استفاده از قاب خمشی بتنی با
شکل پذیری زیاد، توجه شود که کنترل آرماتور عرضی ستون ها در نواحی بحرانی
(موضوع بند 9-20-4-2-3-2) توسط نرم افزار انجام نمی شود و این محاسبات باید
به صورت دستی در دفترچه محاسبات انجام و آرماتور لازم در نقشه ها درج
گردد.
17. در صورت استفاده از دیوار برشی، برای انتقال بار از دیافراگم سقف به دیوار برشی باید آرماتور دوخت
مورد نیاز با عملکرد برش اصطکاکی طبق بخش 9-12-13 برای نیروهای انتقالی
دیافراگم که از بخش 6-7-2-7 محاسبه می شود طراحی گردد. این نکته باید در
مورد دیوار هایی که به علت قرار گرفتن در کنار بازشو های سقف، اتصال کامل
به دیافراگم ندارند به طور ویژه بررسی شود. توصیه می شود اصولا از کاربرد
دیوار های برشی در کنار بازشو های سقف اجتناب گردد.
18. در مورد دال های بتنی (سقف و رمپ) کنترل حداقل ضخامت ها طبق ضوابط فصل 14 مبحث نهم مقررات ملی ساختمان
در دفترچه محاسبات انجام گیرد. در غیر این صورت باید کنترل تغییر شکل برای
ضخامت مورد نظر، طبق ضوابط این فصل با انجام محاسبات تغییر شکل در حالت
بهره برداری، انجام شود.
19. طبق بند 9-9-7-2 در سازه های بتنی در
صورتی که طول یا عرض ساختمان از مقادیر تعیین شده (35 متر برای شرایط آب و
هوایی تهران) تجاوز کند، اجرای درز انبساط به مقدار حداقل الزامی است. درز
انبساط باید در شالوده نیز ادامه یابد. در ضمن با توجه به شرایط سازه باید
مقدار درز انبساط با حداقل عرض درز انقطاع نیز طبق بند 6-7-1-3-4 کنترل
گردد.
20. در مورد آرماتور عرضی ستون ها در قاب های با شکل پذیری متوسط و زیاد، حداقل طول برای ناحیه آرماتور گذاری
عرضی ویژه برابر حداکثر مقادیر"یک ششم ارتفاع آزاد ستون، ضلع بزرگتر مقطع
مستطیل یا قطر دایره و 450 میلیمتر" کنترل شود. همچنین حداکثر فاصله مجاز
آرماتور های عرضی در این ناحیه برابر حداقل مقادیر"8 برابر قطر کوچکترین
میلگرد طولی ستون، 24 برابر قطر خاموت، نصف کوچکترین ضلع مقطع ستون و 150
میلیمتر" در نظر گرفته شود و فاصله اولین آرماتور عرضی از بر اتصال ستون به
تیر نباید بیش از نصف مقادیر فوق باشد. در ناحیه میانی ستون، حداکثر فاصله
مجاز آرماتور های عرضی برابر حداقل مقادیر "نصف ارتفاع موثر مقطع (d/2) و
250 میلیمتر" در نظر گرفته شود.
21. در مورد ستون هایی که هم در تراز طبقه
و هم در تراز میان طبقه به آنها تیر متصل می شود (مانند ستون های پاگرد
پله ها و ستون های واقع در مرز اختلاف تراز ساختمان های دوبلکس) برای کنترل
بند 20، در اغلب موارد ابعاد ستون به نحوی است که باید خاموت گذاری ویژه
در کل ارتفاع ستون به صورت پیوسته انجام گیرد.
این کلمات به صورت پیش‌فرض زیر مطلب نمایش داده خواهند شد.
