استانداردهای سرویس بهداشتی

استانداردهای سرویس بهداشتی

فاصله سرویس بهداشتی ازمحل کارباید ۱۰۰cmباشد.
🔸اگر تهویه از طریق پنجره و فقط از یک طرف صورت گیرد و مساحتی حدود ۱۷۰۰ سانتیمتر مربع نیاز است. در صورت محدودیت فضا، این مساحت حدود ۱۰۰سانتیمتر مربع می‌باشد.
🔸کف نباید لغزنده باشد و باید در برابر آب مقاوم باشد و به آسانی نیز تمیز شود. همچنین کف باید بدون درز و شکاف و قابل شستشو باشد.
🔸دیوارها حداقل باید تا ارتفاع ۲متری کاشی بوده و نیز قابل شستشو باشد.
🔸دمای مناسب برای سرویس‌های بهداشتی ۲۱ درجه سانتیگراد می‌باشد.
🔸برای هر دو دستشویی حداقل یک آینه نصب شود.
🔸حداقل ارتفاع مخصوص توالت با چهار WC یا کمتر می‌تواند ۲/۲۰متر باشد.
🔸حداقل عرض اتاقک هر توالت باید ۸۵ سانتیمتر باشد.
🔸حداقل عرض اتاقک هر توالت باید بیش از ۱۱۰سانتیمتر باشد.
🔸حداقل طول اتاقک هر توالت باید ۱۵۰سانتیمتر باشد.
🔸فاصله مرکز دو دستشویی باید ۶۰ سانتیمتر باشد.
🔸فاصله دستشویی از کنار دیوار ۴۵ سانتیمتر باشد.
🔸حمام محیطی مرطوب است به همین علت در صورتی که تاریک باشد محیط مناسبی برای رشد قارچها خواهد بود بنابراین بسیار ضروری است که به گونه‌ای طراحی شود که حتما نور طبیعی به داخل آن بتابد.
🔸اندازه درب توالت عرض آن۶۰ سانتیمتر و حداکثر ۷۵ سانتیمتر باشد.

نکات اجرایی سنگ نما ساختمان

نکات اجرایی سنگ نما ساختمان

⭕️ نکات اجرایی سنگ نما ساختمان
#نماسازی


در پی حوادث متعدد سقوط سنگ نما و خسارات جانی که بر جای می گذارد، ذکر نکاتی چند در مورد اجرای صحیح سنگ نما ضروری می نماید.
سنگ یک موجود زنده است و حیات دارد و در گرما و سرما و تحت فشار از خود عکس العمل نشان می دهد…

✅ سنگ نما به یکی از علل زیر ممکن است اصطلاحا ول کند ( از نما جدا شود):

🔺۱- نشست زمین و جابجایی ساختمان
🔺۲- انبساط و انقباض حرارتی و برودتی
🔺۳- لرزش و زلزله
🔺۴- عدم چسبندگی مناسب به دیوارهای پیرامونی.

✅ موارد ذیل جهت اجرای بهتر سنگ در نما الزامی است:

🔸۱- استفاده از “ماسه شسته” در دوغاب پشت سنگ.
🔸۲- عدم استفاده از نخاله برای پر کردن فضای دوغاب پشت سنگ (پشت سنگ تماما باید با دوغاب سیمان پر شود.)
🔸۳- خاک حاصل از برش سنگ در هنگام فرزکاری، از پشت سنگ کاملا شسته شود.
🔸۴- در هوای سرد و شرایطی که امکان یخ زدن آب هست، عملیات سنگ کاری متوقف شود.
🔸۵- از دوغاب با سیمان زیاد استفاده شود.
🔸۶- به هیچ عنوان از سیمان خشک روی دوغاب برای بالا بردن سرعت کار استفاده نشود.
🔸۷- تمام سنگهای گرانیت و مرمریت اسکوپ شوند و در مورد سنگ تراورتن در جایی که سنگ ها در هم قفل و بست نشده و پیوسته نیست و یک قطعه سنگ به صورت تکی اجرا می شود(مانند قاب دور پنجره ها) حتما از اسکوپ استفاده شود.
🔸۸- دوغاب سفت شده ماسه سیمان پشت سنگ به مدت ۲ الی ۳ روز آب پاشی شود.
🔸۹- اگر پاشنه ستونهای برجسته نما روی زمین باشد می تواند تا ۱۰ سانتی متر با اسکوپ و بدون رابیتس کاری از عمده نما پیش آمد، ولی اگر ستونهای برجسته روی نما از نیمه نما (مثلا از طبقه یک به بالا) شروع می شود ، حتما احتیاج به زیر سازی با رابیس و اسکوپ دارند.
🔸۱۰- برجسته کاریها (ستونها، سینه کفتری ها) حتما با رابیتس کاری و اسکوپ کار شود.(تا پنج سانتی متر با اسکوپ و از ده سانتی متر با اسکوپ و رابیتس کاری).
🔸۱۱- اگر از سنگ تراورتن توری دار استفاده می کنید، تمام قطعات سنگ مانند سنگ گرانیت باید اسکوپ شود (توری پشت سنگها را با چسب می چسبانند و چسب از نفوذ دوغاب به درون سنگ ممانعت می کند و چسبندگی حاصل نمی شود).
🔸۱۲- سیم اسکوپ به طور سراسری در طول یک سنگ اجرا نشود و یک سنگ بلند را در چند نقطه سیم اسکوپ جدا گانه بزنید (نکته: معمولا سنگهای بلند از وسطشان ول می کنند).

✅ مواردی از اشکالات رایج:

🔺 سنگ کاران برای جلوگیری از ریزش دوغاب از پشت سنگ، دو طرف انتهایی نما را معمولا با مچاله کردن گونی های سیمان و قرار دادن در بین سنگ و دیوار خارجی نما می پوشانند و بعد از اتمام سنگ کاری مبادرت به برداشتن گونی ها و پر کردن فضاهای خالی با ملات ماسه سیمان نمی کنند.
از این رو بعلت عدم چسبندگی مناسب قطعات سنگ کناری نما به دیوار پشتشان بعدا به موجب عواملی مانند وزش شدید باد، سنگها از نما جدا شده و سقوط می کنند.

🔺 در برخی موارد جهت پر کردن زیر سازی ها (مثل قسمت I شکل تیرها یا ستونهای فولادی) از ملات گچ و یا گچ و خاک به منظور نصب آجر و یا سایر پر کننده ها استفاده می گردد و در نهایت روی آن سنگ کاری می شود و یا حتی بعضا جهت نگهداری اولیه و موقت قسمتهایی از سنگ کاری در حین کار از ملات گچ یا گچ و خاک استفاده می شود و بعدها در اثر جذب رطوبت یا خیس شدن، ملات مذکور متورم شده و باعث جدا شدن و سقوط سنگ اطراف خود می شود.
در این خصوص استفاده از چسب سنگ جهت نگهداشتن موقت سنگ و استفاده از ملات سیمان جهت زیرسازیها توصیه می شود.

⭕️نکات ضروری در اجرای تأسیسات مکانیکی ساختمان لوله کشی لوله کشی دودکش ها

قطر دودکش شومینه/پکیج/آب گرم کن دیواری 15cm در نظر گرفته شود و نیز دودکش ها به هیچ وجه مشترک کار نشوند.
🔺قطر دودکش بخاری/آب گرم کن زمینی 10cm در نظر گرفته شود و نیز دودکش ها به هیچ وجه مشترک کار نشوند.
🔸دودکشها در دیوار مشترک یا سقف کاذب حمام یا توالت اجرا نگردند و 5cm تا دیوار مشترک فاصله داشته باشند.
🔺دود کش ها با زدن بست کمربندی در محل اتصال هم محور و دودبند گردند و دود کش های ترکدار تعویض گردند.
🔸به منظور جلوگیری از گرفتگی، لوله دودکش ها تا 20cm پایین تر از پایین ترین لوله رابط به دودکش قائم امتداد یابند.
🔺در سوراخ کردن دودکش ها دقت لازم انجام شود تا مشکل دودکش مشترک سهواً ایجاد نگردد.
🔸درصورت عبور دودکش از مجاورت لوله های آب یا فاضلاب فاصله مجاز رعایت شود یا عایقکاری مناسب انجام گردد.
🔺در ساختمانهای بلند تر از 5 طبقه از بخاری بعنوان وسیله گرمایشی استفاده نشود. (ساختمانهای بلندتر از 5 طبقه (ارتفاع دودکش بیش از 15 متر) مجاز به استفاده از بخاری بعنوان وسیله گرمایشی نمی باشند.)
🔸از لوله های فنری آلومینیومی بجای دودکش های گالوانیزه به هیچ وجه استفاده نگردد.
🔺دودکش مستقل به تعداد واحدها برای پکیج / شومینه / بخاری در پشت بام در نظر گرفته شود.
🔸ارتفاع 1 متر از کف بام و 60cm از جان پناه (و هر نقطه از ساختمان یا ورودی های هوای ساختمان در شعاع 3 متری)در دودکش ها رعایت گردد.
🔺برای تمام دودکش ها کلاهک Hنصب گردد.
🔸دودکش ها از خود نوری عبور نداده و به درستی دودبند باشند.
🔺برای جلوگیری از برگشت دود از نصب دودکش در مناطق پر فشار نظیر کنج ها اجتناب شود.
🔸دودکش های در مجاورت هم بصورت اریب نصب گردند.
🔺محدودیت حداکثر ارتفاع قائم 15m و افقی 60cm جهت دودکش ها رعایت گردد.(اگر لوله عایق شود حداکثر ارتفاع قائم تا 30m و افقی تا 3m نیز مجاز است)
🔸اگر هواکش ها و دودکش ها در مجاورت کولرند 1.5m از کولر بلندتر باشند.
🔺در صورتی که بدلیل بلند بودن ساختمان یا قرار گرفتن لوله در جدار ساختمان احتمال رسیدن بخارات آب به نقطه شبنم وجود داشته باشد جدار خارجی لوله عایق گردد.
🔸درخصوص جنس دودکش تمهیدات لازم انجام گردد.
🔺دودکش حتی الامکان مستقیم و بدون انحراف تا بالاترین نقطه بام هدایت گردد.
🔸درصورت قرار گرفتن دودکش در داکت ساختمانی داکت مذکور از بالا با هوای آزاد در ارتباط باشد.

محاسبه وزن میلگرد در کارگاه

محاسبه وزن میلگرد در کارگاه

⚠️یک فرمول ساده وکارگاهی برای محاسبه وزن یک مترطول میلگرد
نمره میلگردبه توان 2 تقسیم بر162
✅ مثال: میلگرد20
(20*20=400)/162=2.47

کاشت بولت جهت ایجاد کنسول در سازه مهندس فلاح چای

کاشت بولت جهت ایجاد کنسول در سازه مهندس فلاح چای

مشاوره رایگان

قیمت مناسب

09120215547

کاشت میلگرد در چالوس مهندس فلاح چای

اجرای کاشت میلگرد در چالوس

مجری کاشت میلگرد در نوشهر

مجری کاشت میلگرد در متل قو مازندران

مشاوره رایگان

قیمت مناسب

مهندس فلاح چای

09120215547

ترزیق فورم برای برطرف کردن نشست

بتن پیش‌تنیده

بتن پیش‌تنیده

بتن پیش‌تنیده (به انگلیسی: Prestressed concrete) روشی است برای برطرف کردن ضعف بتن در برابر کشش. از بتن پیش‌تنیده می‌توان برای ساخت تیرها، کف طبقات یا پل‌هایی با طول دهنه‌های زیاد که در عمل با بتن مسلح معمولی قابل ساخت نیستند، بهره برد. از تاندون‌های پیش‌تنیده (عموماً کابل‌های فولادی کششی)، برای ایجاد بارهای مقاوم استفاده می‌شود. این بارهای مقاوم، با ایجاد تنش فشاری، سبب به وجود آمدن تعادل با تنش کششی شده که این تنش‌های کششی نیز در هنگام وارد آمدن بار خمشی در یک عضو فشاری بتنی ظاهر می‌شوند. این فرایند به وسیلهٔ رشته‌های فولادی، غلاف و … انجام شده و نیاز به ابزاری خاص دارد. روشهای پیش تنیدگی بتن شامل پیش تنیدگی به روش پیش کشیده و پیش تنیدگی به روش پس کشیده انجام می‌شوند. در بتن‌های مسلح معمولی، از میل‌گردهای فولادی در داخل بتن استفاده می‌شود

سقف‌های بتنی پیش تنیده در ایران

سقف‌های بتن پیش تنیده به روش پس کشیده در سال ۱۳۸۱ برای اولین بار در ایران با توسعه فناوری‌های نوین عمران (CCL IRAN تحت لیسانس CCL انگلستان) در ایران طراحی و اجرا گردید. این سیستم با روش طراحی و اجرا به روش چسبیده (Bonded) برای ساختمان‌های مسکونی، تجاری، اداری، پارکینگ‌های طبقاتی آغاز گردید و پس از پروژه‌های متعدد تکنیک جدید و ویژه دال‌های بتن پیش تنیده مجوف (Voided Post Tension Slab) از سال ۱۳۹۶ در پروژه‌ها بکار گرفته شده‌است.

سقف‌های بتنی پیش تنیده

این سیستم در مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن، مورد ارزیابی قرار گرفته و کاربرد آن، در حیطه الزامات ارائه شده، مجاز می‌باشد.

مفهوم

بیش تنیدگی عبارت است از ایجاد یک تنش ثابت و دائمی (Prestress) در یک عضو بتنی به نحو دلخواه و به اندازه لازم، به طوریکه در اثر این تنش، مقداری از تنش‌های ناشی از بارهای مرده و زنده در این عضو خنثی شده و در نتیجه مقاومت باربری آن افزایش پیدا می‌کند. هدف اصلی، محدود کردن تنش‌های کششی و ترک‌های ناشی از لنگر خمشی، تحت تأثیر بارهای وارده در آن عضو می‌باشد. بتن جسمی است مقاوم در مقابل فشار، ولیکن مقاومت آن در مقابل کشش بسیار کم می‌باشد، بنابراین می‌توان با وارد کردن فشار به بتن، کشش ایجاد شده در اثر بار مرده و زنده را در عضو بتنی تقلیل و در نتیجه مقاومت آن را افزایش داد.

کاربرد

پیش تنیده نمودن مقاطع از دیرباز از پل‌ها و اسکله‌ها کاربرد داشته و در سال‌ها ی اخیر استفاده از آن در سقف‌های دال تخت، با دهانه‌های بلند و خصوصاً در سقف پارکینگ‌های طبقاتی و عموماً اعضایی که تحت اثر خمش می‌باشند، توسعه یافته‌است.^[۲]

عملکرد

در این سقف‌ها با بوجود آوردن نیروی اضافی فشاری در بتن، قسمتی از تنش‌های کششی بتن خنثی شده و در نتیجه سطح مقطع فشاری بتن افزایش می‌یابد. در این نوع سقف‌های، نیروی در بتن، توسط کشش کابل‌ها بعد از ریختن بتن و رسیدن بتن به مقاومت لازم، ایجاد می‌شود. این روش به صورت کارگاهی یا کارخانه‌ای قابل انجام است و با مخفف (TP) شناخته می‌شود. در اجرای سقف‌های TP ابتدا غلاف‌های فلزی جایگذاری می‌شوند. سپس، کابل‌ها درون غلاف قرار گرفته و پس از بتن ریزی و رسیدن بتن به مقاومت لازم، (میزانی ذکر شده در مدارک محاسباتی طرح) کشیده می‌شوند. در مرحله بعد به منظور محافظت کابل‌ها در برابر خوردگی و زنگ زدگی، گروت یا دوغاب سیمانی یا مواد پلیمری مانند انواع مناسب قیر یا گریس به درون غلاف‌ها تزریق می‌شود.^[۲]

مزایا

در این سقف‌ها به دلیل افزایش سطح مقطع مؤثر فشاری بتن، ضخامت دال کاهش یافته و علاوه بر کاهش وزن امکان اجرای دهانه‌های بلند فراهم می‌شود از سوی دیگر با نمودن مقطع و کاهش یا حذف عمق ناحیه کششی بتن، ترک خوردگی و توسعهٔ آن در مقطع بتنی، کاهش یا حذف شده و در نتیجه دوام مجموعه و مقاومت آن در محیط‌های خورنده افزایش میابد. در این سیستم به دلیل کاهش ضخامت سقف، علاوه بر کنترل تنش‌های خمشی و برشی و تغییر شکل‌ها، کنترل برش پانچ در محل اتصال دال به ستون نیز حایز اهمیت می‌باشد.^[۲]

به‌طور کلی می‌توان را به صورت زیر برشمرد.

۱-نداشتن ترکهای دائمی یکی از مهمترین خواص سازه‌های این نوع بتن نداشتن ترک‌های دائمی می‌باشد. این موضوع باعث دوام بیشتر این نوع سازه‌ها نسبت به سازه‌های بتنی و بتن آرمه می‌شود. این امر به خصوص در محیط‌هایی با گازها و زمین‌های خورنده و همچنین سازه‌های دریایی بسیار حائز اهمیت می‌باشد. برتری این نوع بتن نسبت به بتن آرمه در ساختمان تانکرهای آب و مخازن به جهت نداشتن ترک واضح است.

۲-وزن کمتر سازه وزن سازه‌های به مراتب از وزن سازه‌های بتن آرمه معادل کمتر است. اولاً چون از مقاومت تمام سطح مقطع بتن استفاده می‌شود، میزان بتن لازم کمتر است. ثانیاً چون فولاد مصرفی دارای مقاومت زیادتری است، معمولاً وزن فولاد لازم بین یک سوم تا یک پنجم وزن فولاد معمولی معادل می‌گردد.

۳-نداشتن خیز به سمت پایین خیز به طرف پایین (deflection) تیرهای بتنی تحت اثر بارهای سرویس معمولاً بسیار کم می‌باشد. زیرا قبل از وارد آمدن بارهای سرویس، تحت تأثیر نیروهای مقداری خیز به طرف بالا در تیر به وجود آمده‌است، که از شدت خیز به طرف پایین می‌کاهد.

۴-تست سازه قبل از بارگذاری در سازه‌های بتن قبل از وارد آمدن بارهای سرویس، سازه به وسیله نیروی آن به شدت بارگذاری شده و بتن و فولاد تحت اثر تنش‌های زیادی قرار می‌گیرد، و این خود یک نوع امتحان از نظر مطمئن بودن بتن و فولاد می‌باشد.

۵-قابلیت انعطاف‌پذیری با تغییر مقداری نیروی آن می‌توان سازه را صلب یا انعطاف‌پذیر کرد، بدون اینکه مقاومت نهایی آن تغییری بکند.

۶-اقتصادی بودن سازه سازه‌های معمولاً برای دهانه‌های بزرگ و بارهای سنگین اقتصادی تر از سازه‌های بتن آرمه می‌باشد.

۷-انعطاف‌پذیری در معماری سازه‌های به دلیل حذف بعضی از ستون‌ها و پایه‌ها، امکان اجرای سازه با دهانه‌های بزرگتر را امکان‌پذیر ساخته و قابلیت سازه از نظر معماری را افزایش می‌دهد.

به عنوان مثال سطح هیپربولوئید (که از دوران هذلولی به وجود می‌آید) آن برای پوشش سقف ساختمان‌های صنعتی با دهانه‌های ۱۰ تا ۱۸ متر، سازه‌های فضایی و … از نظر اقتصادی بسیار مقرون به صرفه و از نظر آرشیتکتی بسیار زیبا می‌باشد.

معایب

تخریب این سیستم سقف به دلیل وجود میلگردهای آن بسیار پر خطر بوده و باید با روش‌های خاص توسط تیم فنی آموزش دیده، صورت گیرد. از نکات حائز اهمیت در اعضای آن پس کشیده، مسئله افت و وادادگی کابل‌ها به دلایلی نظیر، کاهش اصطکاک بین کابل و غلاف، لغزش مهار انتهایی و فرورفتن گوه گیرداری در ابتدا و انتهای کابل، کهولت کرنش (relaxation) و شل شدگی فولاد، جمع شدگی بتن یا خزش و انقباض و آب رفتگی بتن به مرور زمان می‌باشد که لازم است به دقت محاسبه شده و مورد توجه قرار گیرد.^[۲]

الزامات

در این سقف‌ها به منظور دست یافتن به یک طرح بهینه از لحاظ مقدار مصالح، وزن و هزینه، از بتن و فولادهای با مقاومت بالا استفاده می‌شود. در سقف‌های این نوع کشیده حداقل رده بتن باید c30 باشد. در زمان اجرا، کنترل کیفیت مواردی نظیر محل و نحوه جایگذاری کابل‌ها، میزان نیروی پس کشیدگی، کفایت تزریق گروت در قلاف‌ها بسیار حائز اهمیت می‌باشد.

• انقباض یا آب رفتگی بتن که به علت خروج آب از بتن به مرور زمان می‌باشد (shrink age)

• افت ناشی از تغییر شکل نسبی الاستیک بتن

• استفاده از سیستم سقف دال‌های تخت آن پس کشیده، در دهانه‌های بلندتر از ۷ متر توجیه اقتصادی دارد.

• در استفاده از دال‌های تنیده پس کشیده به لحاظ بزرگ بودن دهانه‌ها و وجود نیروهای ثقلی قابل ملاحظه، در نظر گرفتن تمهیدات لازم به منظور کنترل برش سوراخ کننده (punch)بسیار حائز اهمیت می‌باشد.

• نظر به اینکه سیستم سقف بتنی پیش تنیده پس کشیده عمدتاً بصورت دال تخت کاربرد دارد، لذا بر اساس توصیه بند ۵-۸-۳-۲ آئین‌نامه ۲۸۰۰ ایران، در زمان استفاده از سیستم دالهای تخت و ستون، ارتفاع ساختمان به ۱۰ متر یا حداکثر ۳ طبقه محدود می‌شود. در غیر اینصورت استفاده از دیوارهای برشی بتن آرمه الزامی خواهد بود.

• ضوابط طراحی و اجرای سیستم سقف بتنی پیش تنیده پس کشیده باید براساس آئین‌نامهACI 318 آئین‌نامه طرح و محاسبه قطعات بتن پیش تنیده موضوع نشریه شماره ۲۵۰ سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور که بخش الحاقی آیین‌نامه بتن ایران(آبا) می‌باشد، انجام شود.

• رعایت حداقل رده بتن مصرفی معادل 30 C در این سیستم الزامی است.

• محافظت فولادهای پیش تنیدگی در برابر زنگ زدگی بسیار حائز اهمیت بوده و باید کابل‌ها توسط دوغاب سیمان که بعد از کشیدن کابل‌ها به داخل غلاف‌ها تزریق می‌شود یا مواد قیری یا گریس که روی آن می‌مالند از زنگ زدگی محافظت شوند.^[۲]

نمودار بتن پیش‌تنیده

روشهای پیش تنیدگی^[۳]

۱- بتن پیش تنیده پیش کشیده (Pre-tensioned concrete)

بتن پیش کشیده بتنی است که کابل‌های پیش تنیدگی آن قبل از ریختن بتن کشیده شده باشند. در بتن پیش کشیده کابل‌های داخل بتن به بتن چسبیده‌اند و در واقع کابل بدون غلاف داخل بتن جای می‌گیرد و بعد از اینکه بتن به مقاومت مشخصه رسید، کابل‌ها را از تکیه گاه‌های دو طرف آزاد کرده و قسمت اضافی بیرون مانده از بتن را قطع می‌نمایند. تمام نیروی پیش تنیدگی به‌طور کامل در طولی از کابل به بتن منتقل می‌شود که این طول انتقال، بستگی به نوع سطح فولاد، شکل مقطع و قطر آن دارد. همچنین مقاومت بتن نیز در آن مؤثر می‌باشد همانند تولید شمع‌ها و تیرهای پیش ساخته. برای جلوگیری از وارد شدن ضربه به بتن در موقع انتقال نیروی پیش تنیدگی، باید این نیرو به‌طور آرام و تدریجی به بتن منتقل شود. همچنین قطعه بتنی باید بتواند به راحتی در روی بستر خود بلغزد تا جلوی به وجود آمدن نیروهای داخلی در اثر اصطکاک گرفته شود. یکی از خاصیت‌های مهم بتن پیش کشیده این است که می‌توان چندین عضو یک شکل را در آن واحد بین دو تکیه گاه ریخته و پس از گرفتن بتن با قطع کردن کابل‌های مشترک، آنها را از هم جدا کرد. این کار از نظر اقتصادی بسیار مقرون به صرفه می‌باشد، زیرا عمل کشیدن کابل‌ها برای تمام عضوها فقط یکبار انجام می‌شود همانند تولید قطعات پیش ساخته Hallow-core که مراحل تولید به شکل زیر می‌باشد.

۲- بتن پیش تنیده پس کشیده (Post-tensioned concrete)

اگر فولاد پیش تنیدگی را بعد از گرفتن و سفت شدن بتن بکشند، بتن را اصطلاحاً بتن پس کشیده می‌نامند. نیروی پیش تنیدگی توسط گیره‌های (anchorages) دو انتهای سازه از کابل به بتن منتقل می‌گردد. فولاد پیش تنیدگی نباید قبل از کشیدن به بتن چسبیده باشد، در غیر این صورت امکان کشیدن آن وجود نخواهد داشت. فولادهای پیش تنیدگی را باید در داخل غلاف‌ها یا مجراهایی که در داخل بتن یا خارج از آن تعبیه شده‌است، قرار داد.

کابل‌های پیش تنیدگی را می‌توان قبل یا بعد از بتن ریزی در داخل غلاف‌ها کار گذاشت. کابل‌ها به صورت یکی یکی به وسیله دستگاه کابل ردکن (strand pusher) یا به‌طور دسته ای بوسیله نیروی انسانی در داخل غلاف کار گذاشته می‌شود.

انواع بتن پیش تنیده پس کشیده

۱) با روش چسبنده (Bonded)

بعد از پایان عملیات کشش کابل‌ها، برای جلوگیری از زنگ زدن کابل‌ها، دوغاب سیمان به داخل غلاف‌ها تزریق می‌شود تا فاصله بین کابل و غلاف را پر کند. در این حالت چون کابل توسط دوغاب به غلاف و در نتیجه به بتن می‌چسبد، اصطلاحاً این روش را چسبنده (Bonded) می‌نامند.

۲) با روش غیر چسبنده (Unbonded)

گاهی اوقات به دلائل خاصی از جمله ایجاد انعطاف‌پذیری بیشتر سازه جهت مقاومت بهتر در مقابل زلزله، ممکن است دوغاب به داخل غلاف تزریق نکنند. در چنین حالاتی چون هیچ نوع چسبندگی بین کابل و غلاف وجود ندارد، این روش را غیر چسبنده (unbonded) می‌نامند. در چنین مواقعی برای جلوگیری از زنگ زدن کابل، داخل غلاف و دور کابل را پر از گیریس می‌کنند. بعضی از کارخانه‌های کابل سازی، کابل‌هایی تولید می‌کنند که در داخل لوله‌های پلاستیک پر از گریس قرار دارد. این نوع کابل‌های فاقد چسبندگی را می‌توان مستقیماً در داخل بتن کار گذاشت و بعد از کسب مقاومت از بتن، کابل‌ها را کشید که گریس مانع از چسبیدن کابل به غلاف پلاستیکی و در نتیجه به بتن می‌شود. در روش غیر چسبنده اگر به دلائلی کابل از داخل گیره‌ها در برود یا از هر نقطه پاره شود، نیروی پیش تنیدگی در آن مقطع از بین می‌رود. اصولاً مقاومت نهایی بتن پس کشیده چسبنده خیلی بیشتر از مقاومت نهایی بتن پس کشیده غیر چسبنده مشابه می‌باشد.

بتن اکسپوز یا نما

ه بتن هایی گفته میشود که به صورت بلند مدت یا میان مدت نما بوده و سطح بتن سطح نهایی کار است و بر روی ان پوشش دیگری اجرا نمیشود.

اجرای بتنهای اکسپوز بدین منظور نیازمند توجه ویژه میبلشد کهسطح نهایی باید صاف و زیبا باشد.

برخی اقدامات لازم برای اجرای بتنهای اکسپوز بدین شرح میباشد:

استفاده از طرح اختلاط مناسب

استفاده از روغن قالب

استفاده از قالبهای سالم

تراکم مناسب

افت بتن (انقباض) :

افت بتن پدیده ای است که ازلحظات شروع گیرش بتن آغاز ودر طول زمان سخت شدن ادامه می یابد .
افت بتن در حقیقت یک نوع کاهش حجم است که در طول زمان اتفاق می افتد .
وقوع پدیده افت در اثر آب اضافی به کار رفته در ساخت بتن می باشد آب مورد نیاز جهت انجام واکنش شیمیایی سیمان ۲۵در صد وزنی سیمان است .

یعنی اگر نسبت آب به سیمان را برابر ۲۵% در نظر بگیریم تمام این آب صرف واکنشهای شیمیایی می شود . ولی به دلیل حصول کارایی مطلوب آب را بین ۴/.تا ۶/.درنظرمی گیرند که این آب اضافی مازاد بر ۲۵% آب در بتن باقی می ماند .

در روزهای اول عمر بتن قسمتی از این آب اضافی براساس خاصیت موئینگی به سمت سطح بتن بالا آمده وتبخیر می شود بدین ترتیب جای آن خالی می ماند . به همین لحاظ بتن تمایل پیدا می کند که خودش آب را جمع کرده وحجم ازدست رفته راپر کند. تا زمانی که بتن تر (تازه ) باشد مانع ومشکلی جهت جمع شدن ندارد .
اماچنانچه بتن تا حدودی سفت شود دیگر محیط اجازه کاهش حجم را به آن نمی دهد لذا این تمایل به کاهش حجم به صورت تنش کششی بتن بسیار ناچیز است این پدیده موجب ترک خوردگی سطحی بتن می شود.

بنابراین می توان در یک جمله گفت: افت پدیده ای است که دراثر بکارگیری آب اضافی در ساخت بتن ایجاد شده وبه صورت ترک های موئین در سطح بتن جلوه می کند . این ترک ها را گاهی از حدود یک تا دو هفته پس از بتن ریزی می توان در سطح بتن مشاهده کرد که با گذشت زمان تشدید میشود .

اکثرا ظهور افت به صورت یک سری ترک های منظم به فاصله چندین متر (۴الی۶) متر بوده که هرچه بتن نامرغوب تر ونسبت آب به سیمان بیشتر باشد فاصله اینترک ها نزدیک تر است . افت دربتن ازپدیده های نامطلوب محسوب می شود از آن جهت که هم در سطح بتن ترک می اندازد وهم درقطعه تنش کششی ایجاد می کند .

برای کاهش افت باید دو نکته را مورد توجه قرار داد :
۱- کاهش نسبت آب به سیمان
۲- افزایش مراقبت (‌ مراقبت از بتن بخصوص درطول ۷الی ۱۰روز اولیه موجب کاهش افت می شود ).

کرنش (تغییر طول نسبی ) ناشی ازافت در بتن در محدوده ۰۰۰۳./ تا ۰۰۰۷./است .
دراثر این کرنش تمایل به کم شدن ابعاد در قطعه بتنی بوجود می آید لکن محیط این امکان را به قطعه سخت شده نمی دهد . لذا کرنش مذکور دربتن ایجاد تنش کششی کرده که پس از ترک خوردن بتن ممکن است قسمتی از ظرفیت باربری آرماتورها رانیز اشغال کند .

معمولا ۱۵الی۳۵ درصد افت درهمان دو هفته اول ۴۰الی ۸۰ درصد افت درسه ماهه اول و۶۵الی ۸۵ درصد افت دریکسال اول اتفاق می افتد وبعداز ۳ الی ۵ سال افت کاملا متوقف می شود .

عوامل موثر درافت :
۱- میزان مصالح سنگی بکار رفته در ساخت بتن :
هر چه مصالح سنگی به کارفته دربتن بیشتر باشد میزان افت کمتراست .
۲- نوع مصالح سنگی :
هر چه درساخت بتن از مصالح سنگی مرغوب تری استفاده شود افت کمتری اتفاق می افتد . آزمایش نشان داده که افت یک نمونه بتن که از ماسه سنگ تهیه شده ۳برابر افت نمونه مشابه که از کوارتز تهیه شده است می باشد .
۳- نسبت آب به سیمان :
واضح است که هر چه آب کمتری در بتن باشد افت کمتر است .
۴- رطوبت محیط :
آزمایش نشان داده که هر چه رطوبت محیط ( به خصوص در روزهای اول )بیشتر باشد افت کمتراست (بتن هایی که در مناطق خشک هستند افت بیشتری دارندوبالعکس بتن هایی که درمناطق مرطوب مثلا در کنار دریا هستند داری افت کمترهستند ) لذا نتیجه می شود که مراقبت خوب از بتن کمک می کند که افت بتن کمتر شود .

راههای مقابله با افت :

۱- کم کردن عوامل تشدید کننده افت ( بکارگیری مصالح سنگی مرغوب و متراکم نمودن بتن )
۲- استفاده از سیمان ضد افت : سیمان ضد افت همزمان با گیرش خود افزایش حجمی را در بتن ایجاد می کند که این افزایش حجم می تواند با کاهش حجم ناشی از افت مقابله کند .(‌البته این سیمان گران قیمت بوده ومصرف آن باید توجیهاقتصادیداشته باشد ) .
۳-استفاده از درزهای مناسب : یعنی بتن را در فواصل مناسب (مثلا ۵ متربه۵ متر) توسط درزهای انقباض از هم جدا کنند . استفاده از درزهای انقباض کمک می کند که با استفاده از ضعفی که در فواصل معین ایجاد کرده ایم ترک ناشی از افت دقیقا در محل دلخواه اتفاق بیفتد .

۴- استفاده از آرماتور افت (مثلا آرماتور افت وحرارت ) : این آرماتورها برای خنثی نمودن تنش های کششی ناشی از افت در بتن به کار گرفته می شود .
درعمل اکثرا از آرماتورهایی موسوم به آرماتور افت وحرارت استفاده
می شود. آرماتورهایی هم برای تحمل تنش های ناشی از افت وهم برای تحمل تنش های ناشی از حرارت به کار برده می شود . حداقل آرماتور افت وحرارت۰۰۲ ./ تا ۰۰۱۸./ سطح مقطع بتن است . آرماتورهای افت را میتوان به صورت ساده درنظر گرفت .

خزش یا وارفتگی :

خزش عبارت است از تغییر طول اجسام تحت تنش ثابت در طول زمان .
اگر قطعه ای تحت تنش قرار بگیرد در همان لحظه اول تغییر طولی خواهد داشت که به این تغییر طول تغییر طول آنی یا الاستیک گفته می شود .
اگر همین قطعه تحت تنش ثابت نگهدای شود با گذشت زمان تغییر طول اضافی تری نسبت به تغییر طول اولیه خواهد داشت که به آن تغییر طول یا کرنش ناشی ازخزش می گویند .
کرنش ناشی از خزش معمولا ۲ الی ۳ برابر کرنش اولیه است .
مسئله خزش از آنجا مورد توجه قرار می گیرد که متناسب با کرنش ناشی از خزش در بتن تنش ایجاد میشود و لذا اگرتنشی از خزش را درمحاسبات اولیه وارد نکرده باشند ممکن است عضو بتنی تحت بار کمتری نسبت به بار طراحی بشکند .

منبع : http://www.fa.omran-yar.ir